Essay - Autisme: een begripsanalyse

Omschrijving

Als we praten over autisme lijkt het of we intuïtief aanvoelen wat we met die term bedoelen. Toch heeft het autisme meerdere betekenislagen die elkaar niet noodzakelijk geheel overlappen. Leo Kanner beschreef autisme als een ontwikkelingsstoornis uit de kindertijd. Voor Hans Asperger was het een levenslange persoonlijkheidspathologie. Vandaag de dag wordt autismespectrumstoornis gediagnosticeerd door een assessment van gedragingen en van disfunctioneren. Men gaat ervan uit dat er een onderliggende oorzaak is van de gedragingen die gedefinieerd zijn in de DSM: zo wordt autisme soms verklaard door een gebrekkige Theory of Mind, of door zwakke centrale coherentie. Recentere theorieën bekijken autisme als een “andere” (zintuiglijke) informatieverwerking. Sociologen en historici hebben geprobeerd te verklaren waarom autisme als zeldzame pathologie ontdekt werd in het midden van de twintigste eeuw en waarom er nu zoveel diagnoses worden gesteld. Ook op het vlak van appreciatie van autisme zijn er verschillen. Sommigen zullen autisme zien als een te vermijden of te verhelpen handicap, terwijl het voor anderen een neutraal neurologisch verschil is met de norm en dat het beter ondersteund moet worden door de maatschappij. Al deze betekenislagen zijn van belang voor de ethiek van autisme. Ik zal dit aantonen aan de hand van de casus ‘vroege detectie’.