PIP 48 - 2009

In Nederland maken elk jaar ongeveer vijftienhonderd mensen een eind aan hun leven. Vele honderden kinderen en jongeren verliezen op deze manier een vader, moeder, broer, zus, vriend of vriendin. Ze blijven achter met gevoelens van ongeloof, verdriet en angst, maar soms ook schuld en schaamte. Monique van ’t Erve en Riet Fiddelaers-Jaspers vragen aandacht voor deze gevoelens. Hoe kunnen volwassenen kinderen bijstaan in het leren leven met dit verlies en het gegeven dat sommige vragen altijd onbeantwoord zullen blijven?